Coroczne sympozjum zgodnie ze zwyczajem poprzedziła Msza św. pod przewodnictwem kard. Kazimierza Nycza. Biskup Warszawy w czasie homilii powiedział, że z pożytkiem dla Kościoła jest nieustanna jego reforma i zmiana, która prowadzi do głębszego spotkania z Bogiem. Nasze Seminarium odpowiadało dziś za liturgię, co podjęliśmy z wielkim zaszczytem.
Po zakończeniu Eucharystii mogliśmy wysłuchać trzech wykładów skoncentrowanych na tematyce reformacyjnej. Pierwszy z nich pt. „Reforma – Reformacja – Kontrreformacja. 500 lat temu i dziś” wygłosił ks. bp dr hab. Grzegorz Ryś. Hierarcha mówił o początkach protestantyzmu, jego genezie i rozwoju do XVIII w. Słuchaczom przedstawił wiele faktów i opinii, dzięki którym mogliśmy przyznać, że może nie mamy czego świętować, w końcu reformacja z 1517 roku, to rozłam w Kościele. Możemy jednak nad wieloma rzeczami podjąć refleksję.
O wspólnej Deklaracji w sprawie nauki o usprawiedliwieniu Kościoła katolickiego i Światowej Federacji Luterańskiej mówił ks. dr hab. Zbigniew Kubacki. Prelegent mógł wprawić wielu w konsternację, jak dużo wspólnego Kościół katolicki ma z protestanckimi wspólnotami kościelnymi w związku z rozumieniem nauki o usprawiedliwieniu, która stała się jednym z najważniejszych punktów zapalnych w dialogu ekumenicznym ostatnich wieków.
Na temat odmiennych wizji Kościoła w religii katolickiej i protestanckiej mówił ks. dr hab. Rajmund Porada. Prelegent skupił się przede wszystkim na rozumieniu pośrednictwa eklezjalnego w zbawieniu osoby ludzkiej.
Po krótkiej przerwie w dyskusji wzięli udział niektórzy z prelegentów oraz: ks. dr Dariusz Chwastek, pastor Andrzej Sicinski, oraz ks. dr Henryk Małecki. Poruszono problemy wzajemnego wpływania na siebie Kościoła katolickiego i wspólnot protestanckich, rozumienia prawd wiary i dialogu ekumenicznego.
