Na anioł Pański biją dzwony,
Niech będzie Maria pozdrowiona,
Niech będzie Chrystus pozdrowiony…
(Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Anioł Pański)
Każdego dnia bijące w południe dzwony przypominają nam o niezwykłym spotkaniu Boskiego posłańca – Archanioła Gabriela z Dziewicą z Nazaretu – Maryją. Archanioł mówi Jej, że stanie się Matką Zbawiciela – Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca Dawida (Łk 2, 31-32).
W tak ważnym momencie Maryja zachowuje spokój, choć doświadcza lęku, wątpliwości i samotności z powodu wielkiej odpowiedzialności, do jakiej została wezwana przez Boga. Urodzenie dziecka przed ślubem mogłoby się skończyć dla Niej rozwodem z Józefem, napiętnowaniem społecznym, zepchnięciem na margines, a nawet ukamienowaniem jako cudzołożnicy. Maryja jednak nie załamuje się, nie poddaje się lękowi, nie ucieka przed odpowiedzialnością.
Maryja zgadza się na realizację Bożego planu – Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa Twego (Łk 2, 38). Mówi TAK, od którego zależy zbawienie człowieka, bo oto Słowo stało się Ciałem i zamieszkało między nami (J 1, 14). Maryja podjęła ryzyko współpracy z Bożą łaską, opierając się nie na sobie, ale pokładając ufność w Bogu. Uwierzyła, że dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych. Jest Służebnicą, która całkowicie powierzyła Swoje życie w ręce Boga. Wola Pana stała się Jej wolą. Zgadza się na wszystko, co Bóg zaplanował dla Niej.
To Swoje TAK ze Zwiastowania Maryja powtarzała przez całe życie – w momencie narodzenia Jezusa, ofiarowania w świątyni, całej publicznej działalności Swojego Syna, a najtrudniejsze TAK mówiła stojąc pod krzyżem Jezusa na Golgocie. I uwieńczeniem Jej TAK było wniebowzięcie i ukoronowanie na Królową nieba i ziemi. I odtąd na wieki wychwala Boga i nieustannie wstawia się u Swojego Syna za wszystkimi ludźmi.
Od Maryi uczmy się WIARY, która jest otwarta na Boże plany, przyjmująca wolę Bożą, taką jaką jest bez zastrzeżeń i granic. Uczmy się WIARY, która pokonuje wszelkie trudności, niezrozumienia, która nie ucieka od krzyża. Uczmy się WIARY, która wyraża się w służbie drugiemu człowiekowi, oddawaniu siebie w miłości dla innych.
Maryjo, pokorna Służebnico Pana, ucz nas całym swoim życiem mówić Bogu zawsze TAK.
I Ty, coś w serca pokorze
Nazwała się służebnicą,
Chwalebna niebios Królowo,
Do Boga módl się za nami.
(Hymn na jutrznię uroczystości Zwiastowania Pańskiego)
Jakub Zakrzewski,
kurs IV
