W czasie Eucharystii, której przewodniczył Ks. Bp Andrzej F. Dziuba usłyszeliśmy, że mała wspólnota może być darem, nie powinniśmy zatem tracić nadziei na nowe powołania. Homilię wygłosił ks. dr Zbigniew Pilichowski. Do naszego Seminarium i na Papieski Wydział Teologiczny w Warszawie Sekcja św. Jana Chrzciciela zostali przyjęci klerycy roku pierwszego: Artur Kosiorek, Adam Łukaszewicz i Hubert Siepert. Świeżo upieczonym studentom życzymy sukcesów i wytrwałości w zgłębianiu tajemnic teologii.
Wykład inauguracyjny pt. „Wątki chrześcijańskie w Koranie” wygłosiła Pani prof. dr hab. Katarzyna Pachniak, kierownik Katedry Arabistyki i Islamistyki na Wydziale Orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego.
W czasie inauguracji Ksiądz Biskup Ordynariusz podpisał także nową wersję „Regulaminu Alumnów Wyższego Seminarium Duchownego Najświętszej Maryi Niepokalanej w Łowiczu”. Mamy nadzieję, że będzie on jeszcze skuteczniejszym narzędziem na drodze formacji.
Ufamy, że nasi sympatycy, dobrodzieje i wszyscy odwiedzający naszą stronę skorzystają ze Skrzynki intencji i będą wiernie trwać z nami na modlitwie przez cały rok. Wszystkim studentom życzymy owocnego studiowania! A poniżej galerii zamieszczamy przemówienie Ks. dra Sławomira Wasielewskiego Rektora naszego Seminarium:
ANNUS STUDENTIBUS ORANTIBUS CHRISTUM SEQUENTIBUS NOVUS
Gdzieniegdzie już pod koniec września, ale w przeważającej liczbie wyższych uczelni – tak, jak u nas, w Łowiczu – na początku miesiąca października, ma miejsce inauguracja nowego roku akademickiego. Annus novus, bo rzeczywiście rok nowy, kolejny, w pewnym stopniu nieznany. Annus novus, bo rok nowych doświadczeń i wydarzeń dla wszystkich kleryków poszczególnych roczników. Może najbardziej novus dla 3 nowych seminarzystów z roku pierwszego, dla których – nawet, jeśli nie wszystko to – wiele już jest albo właśnie staje się nowe. A być może jeszcze bardziej annus novus dla alumnów roku szóstego, którzy z wykładów pamiętają, że przymiotnik novus w formie novissimus znaczy nie tylko rok najnowszy, ale i rok ostatni – oczywiście ostatni w murach łowickiego Seminarium, ale następnie znowu nowy już w kapłańskim życiu.
Annus novus studentibus. Kolejna, nowa szansa dla studiujących, nie tylko nie bojących się podejmowania trudu związanego ze studiami prowadzącymi do poszerzania myślowych horyzontów, szukaniem odpowiedzi na zasadnicze i ważne pytania, zdobywaniem mądrości i wiedzy, ale pragnących więcej wiedzieć, lepiej rozumieć, bardziej poznawać; chcących poprzez naukę intelektualnie zainwestować w siebie: zainwestować dobrze, nie egoistycznie, ale z myślą o innych. Właśnie: z myślą o sobie i innych, a może lepiej powiedzieć z myślą o sobie i bliźnich: o tych, wśród których jesteśmy; o tych, do których zostaniemy posłani; o tych, do których my pójdziemy, ale też o tych, którzy przyjdą do nas. Studiowanie wpisane w działalność każdego uniwersytetu i każdej uczelni wyższej jest bez wątpienia wspólnym mianownikiem dla ludzi nauki, ale w naszym Seminarium formacja i rozwój intelektualny – bardzo ważne, potrzebne i niezbędne – nie są celem same w sobie i nawet najlepiej realizowane nie stanowią jeszcze o wszystkim. I właśnie dlatego annus novus studentibus jest w seminaryjnych murach jednocześnie annus novus orantibus.
Annus novus orantibus – nowa czasoprzestrzeń, w której studiujący są ludźmi modlitwy stającymi się mądrzejszymi także na modlitwie i dzięki modlitwie. Oprócz oczu tak często zmęczonych pracą przed monitorem komputera, oprócz sutann czy garniturów, wytartych w wyniku wielogodzinnego siedzenia w sali wykładowej, pokoju lub bibliotece, warto mieć też wytarte spodnie na kolanach zginających się przed Mieszkającym w naszej uczelni Panem, Przychodzącym z samego rana, w sprawowanej codziennie Eucharystii ante studium oraz Obecnym w Najświętszym Sakramencie również post studium, nieustannie, w dzień i noc. I to właśnie jest owo novum, które czyni naszą inaugurację odmienną od tym podobnych uroczystości na uczelniach świeckich. W imieniu całej naszej wspólnoty dziękuję Wam, wielce Czcigodni Goście, że przybywając dzisiaj do Wyższego Seminarium Duchownego w Łowiczu, zechcieliście uczestniczyć w inauguracji w takim właśnie kontekście i takim właśnie znaczeniu.
Cieszę się, że jesteśmy dziś w tym miejscu – nie przez przypadek – wszyscy razem, bo ten annus novus z całą nowością Jubileuszowego Roku Miłosierdzia, z przygotowaniem do nowości Światowych Dni Młodzieży w Polsce, jest szansą, darem i łaską nie tylko dla młodych alumnów naszego Seminarium, ale jest annus novus dla wszystkich nas Christum sequentibus. Każdy z nas, niezależnie od wieku, stanu, spełnianych zadań i pełnionych funkcji jest nieustannie zapraszany do naśladowania Jezusa Chrystusa, który właśnie po to zostawił nam wzór, byśmy jako Jego uczniowie, Jego studenci i Jego przyjaciele szli za Nim Jego śladami (por. 1 P 2,21).
Zresztą nigdy dość uświadamiania i przypominania sobie, że wśród wszelkich profesorów, nauczycieli, moderatorów, wykładowców, lektorów i rektorów; przed nami wszystkimi i nad nami wszystkimi miejsce najważniejsze i pierwsze zajmuje nie kto inny, tylko Bóg: najlepszy Pedagog, Wychowawca, Nauczyciel. Ktoś Jeden, kto wie więcej czyli magis, niż my wszyscy razem wzięci. Wie więcej – magis – bo jest Magister. Wie więcej, bo więcej po trzykroć – (magis + ter) – zgodnie z magis Boga Ojca, z magis Boga, Syna i magis Boga, Ducha Świętego.
Właśnie w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego zaczynamy ten annus novus. Czynimy to z wiarą, nadzieją i zaufaniem Panu Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu.
Ks. dr Sławomir Wasilewski
Rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Łowiczu
Łowicz, dnia 8 października 2015 r.
