Wspólnie z wiernymi, uczestnikami Dni Otwartych i całą wspólnotą seminaryjną adorowaliśmy Pana Jezusa wsłuchując się w rozważania, śpiewając dla Niego i wpatrując się w Jego kochające oblicze.

21 lutego br. ks. bp Józef Zawitkowski udzielił w kaplicy seminaryjnej posług lektoratu i akolitatu, które przyjmuje się w drodze do kapłaństwa, a także przyjął kandydata do święceń diakońskich i kapłańskich.

Bóg stał się Człowiekiem, aby przemienić nasze serca, aby skruszyć samotność, odrzucenie, grzech, zło. Nawiązując do dzieła Karola Dickensa wystawiliśmy sztukę, w której opisaliśmy historię prezesa firmy. Bohater pod wpływem relacji duchów, które ukazują jego życie, przechodzi wewnętrzną przemianę i odkrywa nieprzemijającą wartość świąt Bożego Narodzenia.

Wspólnie z księżmi biskupami, wykładowcami i pracownikami świeckimi naszego Seminarium świętowaliśmy wigilię przyjścia Zbawiciela na świat.

Sobotni wieczór spędziliśmy nad wyraz sportowo. Naszymi rywalami była grupa ministrantów z Międzyborowa. Chłopaki przyjechali do nas wozem strażackim, więc na boisku skutecznie gasili nasz entuzjazm strzelając kolejne bramki. Wyniku nie podajemy, bo jak to się mówi: „W pewnym momencie nikt już nie liczył…” W każdym razie dziękujemy bardzo naszym Gościom za sportową grę, bawiliśmy się świetnie.

Kolejny raz duchowieństwo pod przewodnictwem biskupów, siostry zakonne, przedstawiciele władz samorządowych, klerycy i mieszkańcy naszej diecezji uczestniczyli w obchodach ku czci św. Wiktorii, patronki diecezji łowickiej.

18 października, w święto Łukasza Ewangelisty czterej klerycy roku trzeciego: Bartłomiej Borowski, Adrian Czerwiński, Jakub Kita i Jakub Zakrzewski otrzymali sutannę.

W auli seminaryjnej wzięliśmy udział w uroczystej immatrykulacji alumnów roku I, wysłuchaliśmy wykładu inauguracyjnego i wspomnień świadków założenia naszego Domu.

Pozostaje w nas doświadczenie żywego i młodego Kościoła, duchowe refleksje, owoce modlitwy i umartwienia, rany po odciskach i bąblach, ale przede wszystkim radość i wzruszenie, że Matka Boża po raz kolejny pozwoliła nam wybrać się na Jasną Górę i dojść do celu.