Po przywitaniu wszystkich gości zaproszonych na uroczystszą inaugurację, ks. dr Piotr Kaczmarek, rektor naszego Seminarium, wygłosił zwyczajowe przemówienie. Oto jego treść:
KU NOWEJ PRZYGODZIE Z JEZUSEM
Przemówienie Rektora Wyższego Seminarium Duchownego w Łowiczu
podczas inauguracji roku akademickiego 2018/2019,
Łowicz, 3 października 2018 roku
Doświadczenie człowieka będącego w czasie jest bardzo szczególne. Bo z jednej strony dokonują się w naszym życiu rzeczy niepowtarzalne, na swój sposób wyjątkowe, bo istnieje w naszym doświadczeniu pewna ciągłość, jakieś zmierzanie do celu, a z drugiej strony powracają różne cykle, które pozwalają nam przeżywać rozmaite wydarzenia jakby raz jeszcze. Co roku świętujemy inaugurację nowego roku akademickiego. Rozpoczynamy kolejny cykl studiów. I może pojawić się taka myśl trącąca rutyną i znużeniem – znowu inauguracja, potem wykłady, wspólne modlitwy, dalej odpust seminaryjny, roznoszenie opłatków, sesja, różne święta i uroczystości, praktyki, oficja itd., itd. Od wydarzenia do wydarzenia.
W ten sposób człowiek może być zmęczony już na starcie, i myśli sobie: „Niech ten rok szybko przeminie i znowu będą wakacje”. Może pojawić się taki sposób myślenia. Ale wydaje mi się, że spojrzenie na życie przez pryzmat naszej wiary uczy nas czegoś innego. Jeśli wierzymy, że kreatorem naszej historii życia jest sam Bóg, to przed nami zawsze stoi jakaś nowość, głębia doświadczeń, posmak świeżości. Bóg zawsze może nas zaskoczyć, zawsze przygotowuje nowe dary. Dlatego na ten rok zmagań intelektualnych i duchowych chcemy spojrzeć jako na nową przygodę z Jezusem, który zabiera swoich uczniów w jedyną i niepowtarzalną podróż. Wędrówka z Jezusem to przygoda życia, do której On sam nas zaprasza. Albowiem, jak wierzymy, na pewnym etapie naszej historii, usłyszeliśmy ewangeliczne słowa Jezusa: „Pójdź za Mną”. No to idziemy, wyruszamy z zapałem i ochotą.
A skoro tak, to nie będziemy narzekać i utyskiwać, że może jest nas za mało, że może powinno nas być więcej. Nie patrzymy z wyrzutem na Pana Boga, ale z ogromną wdzięcznością za każdego mieszkańca tego domu, niezależnie od roku studiów na którym się znajduje. Na wakacje zostało 12 kleryków, teraz jest 16. Pewnie to niewiele, ale Panu Jezusowi wystarczy, aby zawojować świat. Gdy patrzymy na takie postaci jak choćby św. Jan Maria Vianney, to widzimy, jak bardzo działa moc Boża przez człowieka. Wystarczył taki jeden kapłan, aby pociągnąć za sobą tłumy ludzi, których godzinami spowiadał i nauczał. Ostatecznie siłę Kościoła nie mierzymy liczbą serc, ale jakością miłości i oddania Bogu, która w nich bije.
Drodzy bracia alumni, każdy z Was jest niezwykle cenny przed Bogiem, dlatego z wdzięcznością w sercu troszczcie się o dar powołania, jakim zostaliście obdarzeni i nie szukajcie jakichś innych przygód, niż ta, do której zaprasza Was Jezus. Świat będzie starał się ciągnąć Was w różne strony podrzucając tanie oferty last minute. Nie łapcie się na to, ale wpatrując się w Najświętszy Sakrament, który adorujemy każdego dnia w naszej seminaryjnej kaplicy, podążajcie wytrwale za Chrystusem. Mimo zmęczenia i trudu, podążajcie za Chrystusem.
Świadomość obecności Boga w naszym życiu daje niezwykłą pewność siebie. Bo wiemy, że tego, co staje się historią naszego życia, nie budujemy sami. Papież Benedykt XVI napisał kiedyś takie zdanie: „Musi być jasne, że Kościoła nie tworzymy my sami, że tworzy go On – w słowie i sakramencie – a trwałe jest tylko to, co od Niego pochodzi”[1]. A zatem chcemy budować na Jezusie Chrystusie, który jest fundamentem wszelkiej naszej aktywności, który jest źródłem pragnień i celem naszego życia.
Wyruszamy więc w nową przygodę z Jezusem, dziękując już teraz za każdego człowieka, którego Pan Bóg postawi na naszej drodze, który może nas wspomóc, i któremu możemy służyć. Już teraz dziękujemy za każdą Eucharystię odprawioną w naszej kaplicy seminaryjnej, za każdą chwilę Adoracji Najświętszego Sakramentu i pobożnej lektury. Dziękujemy za każdy wykład i każdą szansę poznania Boga. Bóg ciągle nowy, fascynujący, zapraszający do niepowtarzalnej przygody naszego życia. Nowa przygoda z Jezusem – oto zaproszenie dla każdego z nas. Tą nową przygodę w roku akademickim 2018/2019 ogłaszam za otwartą.
Quod felix, faustum fortunatumque sit!
[1] J. Ratzinger, Aktualna sytuacja ekumenizmu, w: Tenże, Opera Omnia. Kościół – znak wśród narodów, t. VIII/2, tłum. W. Szymona, Lublin 2013, s. 692.
