Klerycy roku V: Bartłomiej Borowski, Adrian Czerwiński i Jakub Kita zostali dzisiaj włączeni do grona duchownych i przyjęli pierwszy stopień święceń – diakonat, który stanowi jednocześnie ostatni okres przygotowania przed święceniami prezbiteratu. Klerycy uczestniczyli wcześniej w rozmowach z przełożonymi Seminarium, biskupem diecezjalnym, brali udział w pięciodniowych rekolekcjach, w czasie których złożyli katolickie wyznanie wiary i zapewnili Księdza Rektora o swojej wierności Kościołowi świętemu i wspólnocie diecezji łowickiej.
We Mszy świętej święceń uczestniczyła Rodzina, księża, klerycy, bliscy i przyjaciele nowych diakonów. Po odczytaniu Ewangelii ks. bp. Wojciechowi Osialowi, głównemu celebransowi Przenajświętszej Ofiary, zostali przedstawieni kandydaci. W czasie homilii Ksiądz Biskup przypomniał zgromadzonemu Kościołowi o wielkiej odpowiedzialności i łasce jaką otrzymali diakoni oraz o ich nowych obowiązkach: modlitwie za cały Kościół przez odmawianie Liturgii Godzin, głoszenie Ewangelii i kazań, możliwość sprawowania sakramentu chrztu, błogosławienia małżeństw i prowadzeniu obrzędów pogrzebu. Celebrans polecił kandydatom, aby pamiętali przede wszystkim o tym, że zostali powołani do służby i ofiarowania swoich sił dla Kościoła.
Po zakończeniu homilii kandydaci wyrazili gotowość podążania za Chrystusem i Kościołem odpowiadając na szereg pytań. Zapewnili także o gotowości zachowania celibatu dla królestwa Bożego i odmawiania brewiarza w intencji Kościoła i całego świata. Następnie złożyli przysięgę posłuszeństwa biskupowi diecezjalnemu. Po tym obrzędzie kandydaci padli na twarz i cała wspólnota wierzących modliła się w ich intencji litanią do Wszystkich Świętych, prosząc, aby Bóg ich pobłogosławił, uświęcił i konsekrował. Litania poprzedziła istotny obrzęd święceń – nałożenie rąk. Przez ten starożytny gest, jak mówi Pismo Święte, Apostołowie wybrali siedmiu mężów pełnych mocy i Ducha Świętego, aby wypełniali urząd diakoński. Po nałożeniu rąk biskup odmówił modlitwę konsekracyjną, w której wzywał Bożej pomocy, aby Ci, którzy zostają wyświęceni na diakonów, byli mężami roztropnymi, pobożnymi, aby trwali w łasce, świętości i duchowej karności.
Nowo ustanowieni diakoni założyli następnie stułę i dalmatykę, liturgiczny strój, w którym będą posługiwać Bogu i Kościołowi w czasie sprawowania świętych misteriów. Diakoni otrzymali Ewangelię na znak posług głoszenia Słowa, którą im przekazano. Na koniec obrzędu biskup diakonom przekazał pocałunek pokoju.
Na zakończenie Eucharystii diakoni złożyli podziękowania swoim Rodzicom, ks. bp. Wojciechowi Osialowi, rodzinie, przyjaciołom, przełożonym Seminarium, ojcu duchownemu naszej wspólnoty, klerykom i wszystkim, którzy przyczynili się do budowania ich powołania.
Drodzy bracia: Bartłomieju, Adrianie i Jakubie! Bądźcie zawsze sługami Najwyższego, pokornymi wykonawcami Jego woli. Niech Maryja Niepokalana, patronka naszego Seminarium, prowadzi was do Zbawiciela!
