Czas wielkiego postu jest dla nas szansą abyśmy odkryli to co daje nam szczęście, to co najistotniejsze. Człowiek zbyt często zatrzymuje się na rzeczach ważnych, ale nie najważniejszych.

Post kojarzy nam się ze smutkiem, wyrzeczeniem, jałmużną. A przecież nie to jest celem wielkiego postu abyśmy pościli, ale abyśmy przez ćwiczenia odkryli to, czego nam brakuje, po to aby w radości przyjąć Zmartwychwstałego. Co daje nam radość ? Tę chwilową, przemijającą daje wiele rzeczy: pieniądze, wiedza, osiągnięcia sportowe. tytuły, nagrody, uzależnienia. A tę niekończącą się ? Relacje. Więzi przyjaźni, miłości rodzicielskiej, małżeńskie, miłości do Chrystusa pozwalają nam odkrywać istotę życia, budowanie i rozwijanie głębokich więzi. To właśnie zawiązywanie nowych relacji z Bogiem i ludźmi rekolekcjonista uznał za cel i centrum kapłaństwa. Do tego mają nam służyć: wiedza, inteligencja, akcje i działania duszpasterskie, talenty i umiejętności, zmysł delikatności i wyrozumiałości, umiejętne pouczanie, wszystko co posiadamy. Jednak tworzenie więzi wymaga czasu i wolności. Dzisiaj ok 85 % obywateli państw rozwiniętych jest uzależniona. Jak zatem budować relacje, skoro jest się zniewolonym ? Ksiądz Krzysztof wskazywał na Chrystusa i naszych przyjaciół, którzy, gdy podejmujemy z nimi dialog, są szansą na odkrycie źródeł naszej radości, źródeł głębokich relacji- miłości, przyjaźni, wierności, oddania dla drugiego.

error: Zawartość jest chroniona.